Lezing
Waarom Geesteswetenschappen? Arthur Crucq over kunst als "Linkse Hobby"
- Datum
- dinsdag 10 december 2024
- Tijd
- Toelichting
- Aanmelden is niet nodig. NB: deze bijeenkomst is Engelstalig
- Bezoekadres
-
University Library
Witte Singel 27
2311 BG Leiden - Zaal
- Vossiuszaal
Het zal weinigen in de academische wereld ontgaan zijn: de Nederlandse regering heeft draconische bezuinigingen op het hoger onderwijs aangekondigd, die in het bijzonder de geesteswetenschappen dreigen te gaan treffen. In Leiden werden eerder dit jaar ook al plannen gepresenteerd om de taalopleidingen Frans, Duits, Italiaans, Chinees, Japans op te laten gaan in grotere, algemene opleidingen. Ook geografisch afgebakende studies als Zuid- en Zuidoost-Aziëstudies zouden moeten worden gefuseerd, de specialisaties van Midden-Oostenstudies dreigen te verdwijnen en de bachelors African Studies en Latin American Studies dreigen zelfs volledig opgeheven te worden. Ook meerdere (research)masters worden in de plannen geschrapt of samengevoegd.
In deze lezing in de reeks Waarom Geesteswetenschappen van de Universitaire Bibliotheken Leiden (UBL) staat het belang van kunst en kunstgeschiedenis in de bredere context van de geesteswetenschappen centraal. Arthur Crucq is universitair docent aan het Leiden University Center for the Arts in Society. Hij geeft college over onder meer kunst en antropologie, kunsttheorie, representatie en stijl, met betrekking tot architectuur, beeldhouwkunst, decoratieve kunst en schilderkunst. De afgelopen jaren publiceerde hij over kunstenaarsboeken, community arts, empirische methoden in de kunstgeschiedenis, Nederlands-Indische kunst, subculturen, duurzame architectuur en over de betekenis van textiel in de stijltheorie van Gottfried Semper.
Ook al wordt de opleiding kunstgeschiedenis vooralsnog niet direct geraakt door de aanstaande bezuinigingen, het werkveld waarvoor zij onder andere opleidt, de kunstsector, kent het klappen van de zweep. In 2011 werd deze sector reeds getroffen door een golf van bezuinigingen en ook toen liep het Malieveld vol.
Het negatieve discours over kunst, en voornamelijk hedendaagse kunst, als ‘linkse hobby’, is allesbehalve verstomd. De vraag is hoe de hardnekkigheid van dergelijke opvattingen te verklaren is. Gewapend met een gezonde dosis zelfreflectie wil kunsthistoricus Arthur Crucq daar op ingaan, onder meer aan de hand van een beknopte bespreking van het kunstbeleid van de afgelopen anderhalve eeuw in relatie tot ontwikkelingen binnen de kunsten zelf en de opkomst van de populaire cultuur en de entertainmentindustrie. In het licht daarvan zal hij ingaan op de vraag in hoeverre de kunstsector de afgelopen decennia inderdaad de aansluiting met een bepaald publiek heeft verloren en wellicht met een ander publiek juist gewonnen. Wat betekent dat voor de publieke legitimiteit van kunst en tevens voor die van de geesteswetenschappelijke discipline die haar bestudeert: de kunstgeschiedenis?
Bijeenkomsten over het belang van de geesteswetenschap, lezingen door onderzoekers uit de geesteswetenschap, voor een publiek van voornamelijk geesteswetenschappers - is dat niet al te zeer preken voor eigen parochie? Het antwoord daarop is: ja, als het doel van de bijeenkomst ‘overtuigen’ zou zijn. Maar dit publiek hoeft niet overtuigd te worden.
Het doel is dan ook niet om een debat te voeren, maar eerder om een ruimte te creëren waarin reflectie het doel is en onderzoekers, docenten en studenten stil kunnen staan bij vragen waarop ze zelf misschien ook niet altijd meteen het antwoord weten. Door de tijd te nemen, met elkaar in dialoog te treden en gezamenlijk te reflecteren op de positie van geesteswetenschappers, zullen deze bijeenkomsten helpen om geesteswetenschappers beter te equiperen als ze het gesprek moeten aangaan met mensen die hen mogelijk minder goed gezind zijn. Nuance en reflectie sluiten een polemische houding en een krachtig verhaal niet uit; het tegendeel is eerder waar.