Sietze Norder in Scientist’s Warning over bedreigde biodiversiteit op eilanden
Het gaat slecht met de biodiversiteit van eilanden. De helft van de soorten die wereldwijd met uitsterven bedreigd wordt, leeft op eilanden. Dat stelt biogeograaf Sietze Norder met collega’s in een nieuwe paper in de Scientist’s Warning-reeks.
Eilanden leveren een disproportionele bijdrage aan de wereldwijde biodiversiteit. Terwijl ze nog geen 7% van het wereldwijde landoppervlak beslaan, huisvesten zij ongeveer 20% van het totale aantal plant- en diersoorten op aarde en 27% van het aantal talen.
Grote druk
Maar eilandsoorten en ecosystemen staan onder grote druk: de helft van alle soorten die wereldwijd met uitsterven bedreigd worden zijn eilandsoorten, en maar liefst 75% van alle soorten waarvan bekend is dat ze in de afgelopen vijf eeuwen zijn uitgestorven leefden op eilanden. Dit blijkt uit een wetenschappelijk artikel dat gepubliceerd is in Global Ecology and Conservation, dat is geschreven door de bestuursleden van de onlangs opgerichte Society of Island Biology (SIB).
Suggesties voor verbetering
‘Eilanden zijn het brandpunt zijn van de wereldwijde biodiversiteitscrisis’, zegt Sietze Norder, postdoc bij de Universiteit Leiden en één van de bestuursleden. In de paper komt het bestuur met enkele suggesties waarop verdere uitstervingen voorkomen kunnen worden, en waarop natuurbescherming en behoeften van de lokale menselijke bevolking beter in balans gebracht zouden kunnen worden.
Enerzijds is het van groot belang om een uitgebreid overzicht te krijgen van alle eilandsoorten, zodat wetenschappers en beleidsmakers hierop kunnen inspelen. Slechts een klein deel van het totale aantal soorten is beschreven door de wetenschap, en zelfs van de soorten die wel beschreven zijn is weinig bekend. Dit gebrek aan informatie is een substantiële barrière die een effectieve bescherming van biodiversiteit op veel eilanden in de weg staat.
Anderzijds zijn doelgerichte natuurbeschermingsmaatregelen nodig om bedreigde soorten en hun leefgebied te beschermen. Om dit te bereiken is het noodzakelijk om gedegradeerde habitat te beschermen en invasieve soorten waar mogelijk in toom te houden. Het is echter dringend noodzakelijk dat zulke maatregelen zijn ingebed in de lokale sociaalecologische context, en dat juist de capaciteit voor natuurbescherming gesteund wordt, zodat eilandgemeenschappen in staat zijn om op te treden in hun rol als rentmeesters van de wereldwijde biodiversiteit.