Damian Pargas ontvangt Vidi-subsidie voor onderzoek naar slavenvluchtelingen
Onderzoeker en docent Damian Pargas van het Instituut voor Geschiedenis ontving een prestigieuze Vidi-onderzoekssubsidie voor zijn onderzoek Beacons of Freedom: Slave Refugees in North America, 1800-1860. Wat ging er door hem heen toen hij hoorde dat hij de subsidie mocht ontvangen? “Ik verkeerde natuurlijk in shock!” Een interview met Damian Pargas over zijn onderzoek.
Onderzoeker en docent Damian Pargas van het Instituut voor Geschiedenis ontving een prestigieuze Vidi-onderzoekssubsidie voor zijn onderzoek Beacons of Freedom: Slave Refugees in North America, 1800-1860. Wat ging er door hem heen toen hij hoorde dat hij de subsidie mocht ontvangen? “Ik verkeerde natuurlijk in shock!” Een interview met Damian Pargas over zijn onderzoek.
Voor je onderzoek verdiep je je vijf jaar in de slavenvluchtelingen in Noord-Amerika, wat ga je precies onderzoeken?
“Als wij aan vluchtelingen denken, dan denken we al gauw aan hedendaagse bootvluchtelingen die in Italië aanspoelen, of aan oorlogsvluchtelingen uit Syrië die met duizenden tegelijk de Turkse grens over proberen te steken op zoek naar veiligheid. Maar het hele concept van asielzoekers is natuurlijk geen nieuw verschijnsel. Noord-Amerika kreeg in de eerste helft van de 19 e eeuw te maken met een gigantische stroom Afro-Amerikaanse vluchtelingen die aan de wreedheden van de slavernij in het Zuiden van de VS probeerden te ontsnappen. Mijn onderzoek gaat over deze vluchtelingen. Waar gingen ze naartoe en waarom? Hoe kwamen ze daar, en wat gebeurde er met ze nadat ze aangekomen waren?”
Waarom koos de NWO voor dit onderzoek, denk je?
“Ik denk omdat het een vernieuwend onderzoek is dat ook voor niet-historici relevant kan zijn. Ik maak namelijk onderscheid tussen mensen die ‘formeel asiel’ zoeken - die naar plekken toevluchten waar ze op juridische bescherming kunnen rekenen - en mensen die ‘informeel asiel’ zoeken - die naar plekken toevluchten waar ze niet op juridische bescherming kunnen rekenen, maar waar ze toch onopgemerkt en veilig door het leven hopen te gaan. Dat is een nieuwe conceptualisatie waar sociale wetenschappers en beleidsmedewerkers hopelijk ook iets mee kunnen.”
Wat ging er door je heen toen je hoorde dat je de subsidie had gekregen?
“Ik verkeerde natuurlijk in shock! Maar eigenlijk was het eerste wat er door mijn hoofd ging: ‘Nu kan het werk echt gaan beginnen, geen tijd om te verliezen.’ Ik ging gelijk aan de slag met het schrijven van een vacaturetekst om collega’s in binnen- en buitenland te zoeken.”
Wat hoop je te bereiken met het onderzoek?
"Wat ik hoop te doen is te laten zien dat er niet één soort vluchteling bestaat en dat het landschap van vrijheid en slavernij in 19
e-eeuws Noord-Amerika veel ingewikkelder was dan we voorheen dachten. We kunnen niet zomaar spreken van dé vluchtelingen uit dé slavenstaten die naar dé vrije gebieden van het continent toegingen. Verschillende vluchtelingen gingen om verschillende redenen verschillende kanten op. De vrije staten waren niet zo vrij als men denkt, en zelfs binnen de slavenstaten lukte het sommige slavenvluchtelingen om een vorm van vrijheid te verkrijgen. Alleen in Canada en Mexico waren slavenvluchtelingen écht vrij. Althans, op papier. Ook daar kregen ze te maken met tweederangs burgerschap en een dubieuze status.”
Het onderzoek Beacons of Freedom: Slave Refugees in North America, 1800-1860 gaat in september 2015 van start en loopt vijf jaar.