De universiteit in coronatijd: van werken aan de keukentafel tot promoveren via een livestream
De uitbraak van het coronavirus heeft ons leven en werk ingrijpend veranderd. We moesten thuis werken, online onderwijs geven en onderzoek doen op afstand. Hoe heeft corona jouw werk veranderd? Wat mis je het meest? En hoe hou je het vol? We vroegen het een aantal collega's.
Rosalinde Spitters, vaardighedendocent bij Sociale Wetenschappen
'Het afgelopen jaar was voor mij een behoorlijke coronacoaster. De eerste weken waren enorm intensief. We woonden met z’n drietjes op 57 vierkante meter en alles gebeurde in onze knusse woonkamer. 'Dus besloten we te verhuizen. Dat kwam overigens niet alleen door corona, maar ook omdat we nogal … dynamische wijkgenoten hadden. In augustus vonden we ons huidige huis, een stuk ruimer dan het eerste. We hebben geaccepteerd dat het werk vanuit huis voor de lange termijn is, we hebben een fijne kantoorruimte gecreëerd en we hebben een ritme gevonden met een goede balans tussen werkend leven en gezin.'
'Mijn zoontje Kiyan helpt ons de crisis door. Hij geeft mijn leven zoveel vrolijkheid en avontuur. En ook praktisch gezien: hij is een goede reden om op tijd op te staan; hij moet gezond eten en wij dus ook. En hij kan enorm hard rennen en heel goed klimmen, dus we komen genoeg buiten!'
Lees het hele interview met Rosalinde
Erick van Zuylen, pedel van de universiteit
'De academische plechtigheden gaan grotendeels niet door, maar de promoties moesten natuurlijk wel door blijven gaan. Mensen kunnen niet maanden wachten op het officieel afronden van hun promotieonderzoek. Daarom hebben we de verdedigingen in sterk afgeslankte vorm voortgezet: eerst zaten alleen de rector en ik als pedel in het Teldersauditorium en was verder iedereen via een livestream aanwezig – ook de promovendus! Dat konden we naar de zomer toe steeds iets meer uitbreiden, maar inmiddels (eind december, red.) is dat laatste weer teruggedraaid vanwege de lockdown. Het is fijn om te zien dat de promovendi en promotoren blij zijn dat de verdediging toch door kan gaan, ook al is het “anders dan anders”. Dat gevoel deel ik ook. Maar ik mis wel het cortège.’
Lees het hele interview met pedel Erick
Hilde Pracht-Altorf, redacteur bij Wiskunde en Natuurwetenschappen
‘In maart werd ons zoontje Luca geboren. Twee weken later ging het land op slot. Mijn naaste familie kon nog net op bezoek komen, de weken daarna waren heel onwerkelijk en eenzaam. Via Microsoft Teams heb ik Luca aan mijn collega’s voorgesteld. Toen ik weer begon, moest ik alles nog uitvogelen terwijl mijn collega's al gewend waren aan het thuiswerken. En eigenlijk had ik na mijn verlof juist veel behoefte aan even een andere omgeving. Wat ik het meeste mis nu is het gemakkelijk even sparren met collega's. Gewoon even iets door de kamer roepen, als je ergens niet uit komt.’
Lees het hele interview met Hilde
Deel jouw coronaverhaal
Hoe heb jij dit coronajaar beleefd? Hoe is je werk of je leven erdoor veranderd? Wat mis je, en wat houdt je op de been? De nieuwsredactie zoekt medewerkers en studenten die hun corona-ervaring willen delen, voor deze serie coronaportretten. Meld je aan of mail voor meer informatie
Maaike Smit, secretaresse bij Publiekrecht
‘Ik heb best sombere momenten gehad, net als (denk ik) iedereen. Maar ik vind het ook een heel bijzondere tijd, waarin ik weer meer kan genieten van ‘kleine’ dingen zoals samen thuis lunchen met mijn dochter, het spotten van een roofvogel tijdens het wandelen of op het strand genieten van de zonsondergang. Dat vind ik allemaal heel waardevol.'
'‘Ik hoop dat de universiteit de vooruitgang die we nu hebben geboekt met het online onderwijs, overleg en toetsing niet verloren laat gaan. Niet dat het zo moet blijven, maar het zou voor de werkdruk, het klimaat en de efficiency goed zijn als we gedeeltelijk thuis blijven werken. Fysiek onderwijs is natuurlijk wel heel belangrijk.’
Lees het hele interview met Maaike
Meike de Boer, promovenda bij het Leiden University Centre for Linguistics
'Veel mensen zijn zich in deze tijd veel meer bewust geworden van de klimaatcrisis. Zo wordt in de wetenschap de vraag gesteld of het te verantwoorden is dat we de hele wereld over vliegen voor conferenties. Hoewel ik persoonlijk contact met vakgenoten zeker mis, kan ik me niet voorstellen dat we weer helemaal teruggaan naar hoe het was. Ik hoop dat bijeenkomsten lokaler worden georganiseerd en dat heel veel conferenties en symposia online en gratis toegankelijk blijven.'
'Tijdens een bezoek aan een collega zag ik bij haar een piano met daarop een opengeslagen stuk bladmuziek. Ik besefte dat ik dat mis: in mijn huis ontbreken creatieve uitingen. Daarom besloot ik na jaren het vioolspelen weer op te pakken. Ik heb nu iedere week vioolles en oefen elke dag na het werken. Daarmee luid ik meteen het einde van de werkdag in.'
Lees het hele interview met Meike
Jasmijn Mioch, adviseur HRM Learning & Development
‘Op een gegeven moment kreeg ik ook covid. Ik merkte het omdat ik opeens geen reuk en smaak meer had. Ik ben enorm dankbaar dat wij niemand in onze omgeving besmet hebben. We zijn dan ook direct met het hele gezin in quarantaine gegaan. Gelukkig hadden ik en mijn vriend maar heel milde symptomen.'
'Een onmisbaar ritueel in deze tijd is blijven bewegen. Elke dag minstens achtduizend stappen. Als het maar even kan ga ik van het scherm af en doe ik mijn belafspraken wandelend. Ook toen we in quarantaine zaten, heb ik elke dag mijn stappendoel gehaald. Als ik de deur niet uit mag, dan ren ik gewoon in onze eigen tuin, terwijl de kinderen zich vermaken in de zandbak en op de trampoline.'
Lees het hele interview met Jasmijn
