Koninklijke onderscheiding voor Korrie Korevaart
Korrie Korevaart, oud-directeur en oud-docent Nederlandse taal en cultuur bij de Universiteit Leiden, is in de lintjesregen van 26 april benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Korevaart, gepensioneerd maar nog gastmedewerker, kreeg de onderscheiding voor haar werk bij de Faculteit Geesteswetenschappen en haar inzet voor het behoud van oude begraafplaatsen.
Korrie Korevaart zette zich bij de Universiteit Leiden van 2001 tot 2009 zeer actief in voor de totstandkoming van de Faculteit der Kunsten, inmiddels de Academie der Kunsten. Dat was een complex proces vanwege de erin besloten samenwerking met de Hogeschool der Kunsten in Den Haag (conservatorium en academie voor beeldende kunst).
Inmiddels is de Academie der Kunsten een instituut dat artistiek onderzoek doet en onderwijs verzorgt. Ook biedt de Academie uitvoerend kunstenaars de mogelijkheid om te promoveren. Zeker zo belangrijk, en daarvoor is in de begintijd de basis gelegd, is het faciliteren van dubbeltalenten: studenten die zowel intellectueel begaafd zijn als beschikken over begaafheid in de muziek of de beeldende kunst, kunnen beide kanten ontwikkelen door studies te combineren.
Annie Romein-Verschoorlezing
Korevaart was nauw betrokken bij de instelling van de leerstoel Kinder- en Jongerenliteratuur. Ze was tevens jarenlang secretaris van de Annie Romein-Verschoorcommissie die jaarlijks op of rond Internationale Vrouwendag (8 maart) een lezing door een vrouw over een actueel onderwerp organiseert. En ze was lang lid van de Commissie Gastschrijver, die elk jaar een schrijver of dichter naar de Universiteit Leiden haalt. Deze auteur geeft colleges en verzorgt de Albert Verweylezing. Veel prominente schrijvers en dichters zijn inmiddels aan de universiteit verbonden geweest.
Diverse onderwerpen mochten zich verheugen in Korevaarts wetenschappelijke aandacht, die ook historisch gericht was. In 1997 bracht ze tweehonderd jaar (Leidse) Neerlandistiek in kaart. In 2001 promoveerde ze op de literaire kritiek in de Nederlandse dag-, nieuws- en weekbladen in de periode 1814-1848. Ze nam diverse keren de kinderliteratuur onder de loep en publiceerde over het fenomeen feuilleton. Met stadshistoricus Cor Smith bracht ze een boek uit over kinderarbeid in de vroegere Leidse fabrieken.
Inzet voor funerair erfgoed
Bijzonder van Korevaart is haar enorme inzet voor het behoud van funerair erfgoed. Zo is ze vrijwilliger bij de plaatselijke werkgroep Begraafplaats Maria Rust in Rockanje, Korevaarts geboorteplaats. De begraafplaats, waar circa 4000 personen begraven liggen, bestaat sinds 1829 maar werd in 1952 gesloten. De werkgroep heeft sterk geijverd (en de politiek enthousiast bestookt) voor het behoud van de begraafplaats - met succes. Korevaart zorgde voor een inventasrisatie van de graven en het administreren daarvan. De werkgroep nam ook het herstel van de begraafplaats ter hand en zorgde voor continuïteit in het onderhoud. Korevaart was tevens actief in het verwerven van fondsen voor restauratie en herstel. De begraafplaats staat nu op de gemeentelijke monumentenlijst. Korevaart is in dit alles een belangrijke spil geweest. Ze schrijft nu verhalen over de mensen die op Maria Rust begraven liggen en heeft met anderen diverse herdenkingsdagen georganiseerd voor hun families.
Ook in ruimere zin ijvert Korevaart voor het behoud van funerair erfgoed. Ze is bestuurlid van de stichting Terebinth die in Nederland gemeenten en inwoners adviseert over het behoud van oude begraafplaatsen. Korevaart handelt veel van de vragen af die binnenkomen. Periodiek organiseert Terebinth themamiddagen en excursies. Korevaart is hier telkens als een van de centrale personen bij betrokken.
Op funerair gebied schreef Korevaart twee wetenschappelijke publicaties:
- Korevaart K.J.J. (2019), Het laatste huis. Over de graven van Johan Huizinga, Nieuw Letterkundig Magazijn : mededelingenblad uitgegeven door de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde 37(oktober 2019): 56-60.artikel in een tijdschrift
- Korevaart K.J.J. (2017), 'Het funeraire boek. Boeken op de laatste rustplaats.'. In: Anrooij W. van, Hoftijzer P. (red.) Lezen in de Lage landen. Studies over tien eeuwen leescultuur. Hilversum: Verloren. 283-288.boekdeel