Netflix-hit is metafoor voor Zuid-Korea: ‘Er moet gepresteerd worden’
Het Zuid-Koreaanse kijkcijferkanon Squid Game is hard op weg om de meest succesvolle Netflix-productie ooit te worden. In meer dan negentig landen staat de serie op de eerste positie in de kijkcijferlijst. Hoogleraar Koreastudies Remco Breuker ziet duidelijk hoe Zuid-Koreaanse popcultuur steeds populairder wordt, ook buiten Azië. Ook in zijn colleges komt de serie ter sprake
Maar eerst nog kort iets over de serie zelf. Squid Game (een Zuid-Koreaans kinderspel) vertelt het verhaal van Zuid-Koreanen die gebukt gaan onder grote schulden en daardoor aan de rand van de maatschappij leven. Door een mysterieuze organisatie worden zij benaderd om deel te nemen aan een reeks kinderspelletjes, waarmee ze een enorm geldbedrag kunnen winnen. De winnaar krijgt de kans op een nieuw leven, de verliezers sterven.
Koreakenner Remco Breuker bekeek de serie en vertelt wat er zo typisch Zuid-Koreaans is aan Squid Game.
Wat vond u van de serie Squid Game?
‘Ik vond het een hele goede serie als kijker, maar natuurlijk kan ik de ‘Koreanist’ in mezelf niet helemaal uitzetten. Ik heb me jarenlang verdiept in Koreaanse film en dan is dit heel leuk om te zien. Er is de afgelopen twintig jaar veel geïnvesteerd en inmiddels zijn Koreaanse films en tv-series van een hoog niveau. Dat wordt nu gezien in de hele wereld.’
Volgens Netflix zou dit weleens hun grootste serie ooit kunnen worden. Hoe kan dat succes worden verklaard?
‘De serie is allereerst van hoge kwaliteit. In Zuid-Korea wordt veel geïnvesteerd in de creatieve industrie. Er zijn veel goede schrijvers en regisseurs en door subsidiëring van de overheid en het bedrijfsleven kunnen veel producties mogelijk worden gemaakt. Dit is een reden dat de Zuid-Koreaanse popcultuur het over de hele breedte erg goed doet op dit moment. Daarnaast zijn het de herkenbare maatschappelijke problemen die de serie populair maken.’
Wat maakt deze serie typisch Zuid-Koreaans?
‘Dat is lastig te zeggen. Bij Zuid-Koreaanse films en series zie je juist dat het alle kanten op schiet. Er zit veel creativiteit achter, de schrijvers en regisseurs laten zich niet leiden door de verwachting van de kijker, of door de regels van een genre. Dit doen ze op een hele overtuigende manier. Wat Zuid-Koreaanse films en series over het algemeen kenmerkt zijn de hoge production values: het is goed geproduceerd en er wordt gelet op de details. Vaak worden er ook maatschappelijke problemen in uitgelicht, dat zie je terug in Squid Game.’
Op welke manier zien we die maatschappijkritiek terug in Squid Game?
‘De maatschappelijke problematiek is terug te zien in de ellende van de hoofdpersonen, die zich opstapelt tot er geen uitweg meer is en je radicale dingen moet gaan doen. De gameshow uit de serie is bijna een metafoor voor de huidige situatie in Zuid-Korea: er moet constant gepresteerd worden, anders gaat het fout. Maar niet iedereen krijgt die kans om te presteren. De serie wordt zo goed vertolkt dat je niets van deze structurele problemen hoeft te kennen om het toch te herkennen. Universele zorg wordt hier uitgesproken en daar is Zuid-Korea heel goed in.’
‘De maatschappijkritiek in de serie zit hem ook in het personage van de arbeidsmigrant. Zij zijn vaak slecht zichtbaar en worden uitgebuit. Voor hen zijn er weinig andere keuzes dan meegaan in die slechte omstandigheden. De manier waarop dit personage wordt weergegeven laat zien hoe het er echt aan toe gaat met arbeidsmigranten.’
De tekst gaat verder onder de video.
Vanwege de gekozen cookie-instellingen kunnen we deze video hier niet tonen.
Bekijk de video op de oorspronkelijke website ofWat is de invloed van Squid Game op het onderwijs dat wordt gegeven bij Koreastudies?
‘Het grootste aantal studenten is geïnteresseerd geraakt in Zuid-Korea door de Zuid-Koreaanse popcultuur, daarom verwacht ik dat ook deze serie een uitwerking zal hebben op de populariteit van de studie. Tijdens het onderwijs worden dergelijke series ook besproken. Ik zou heel blij worden van meer aandacht voor Koreaanse film en series. Het helpt voor het begrip op historisch en cultureel vlak, maar zeker ook bij het leren van de taal. We gebruiken Zuid-Koreaanse films en series ook voor ondertitelcolleges, hierbij kijken studenten een film of serie en schrijven daarbij zelf de ondertiteling.’
Tekst: Lisanne Bos
Foto's: Netflix