'Hartslag en huidgeleiding voorspellen romantische aantrekkingskracht'
De aantrekkingskracht tussen personen is af te lezen aan het gelijk lopen van hun hartslag en huidgeleiding. Het verklaart waarom we met sommige mensen een romantische ‘klik’ voelen en met anderen niet. Dit blijkt uit onderzoek van psycholoog Eliska Prochazkova van het Leiden Institute for Brain and Recognition dat is gepubliceerd in Nature Human Behaviour.
Partnerkeuze is gebaseerd op een onderbuikgevoel, een zogeheten ‘klik.’ Bij de een voel je deze wel, bij de ander niet. Psycholoog Eliska Prochazkova onderzocht hoe dit gevoel van romantische verbinding tot stand komt tijdens blind dates. Het blijkt dat de aantrekkingskracht tussen paren voorspeld kan worden door synchroniteit van hun hartslag en huidgeleidingreacties. Deze studie is hiermee de eerste die aantoont dat het vermogen om op fysiologisch niveau te synchroniseren met een partner een belangrijke voorspeller is van seksuele aantrekkingskracht tijdens de eerste ontmoetingen.
Hartslag beweegt mee
De onderzoekers bouwden ‘dating cabins’ op verschillende evenementen, waaronder Lowlands, waar ze single jongeren op blind date vroegen. In totaal 140 jongeren kregen een willekeurig toegewezen date tegenover zich. Beide personen kregen een ‘eye-tracking bril’ op die hun oogbewegingen registreerde. Andere apparaten maten de huidgeleiding, ofwel de transpiratie op de vingers, en de hartslag. Huidgeleiding is net als de hartslag een maat voor de activatie van het zenuwstelsel. Prochazkova: ‘We vonden dat bij dates die aangetrokken raakten tot hun partner, de hartslag synchroniseerde met hun date. Steeg de hartslag van de een, dan steeg de hartslag van de date ook. En daalde de hartslag, dan daalde die bij de ander ook. De huidgeleiding volgde eenzelfde patroon. Blijkbaar groeit de aantrekkingskracht tussen datingpartners als op dit diepere niveau synchronisatie plaatsvindt.’
'Mannen staren meer naar de vrouwen.'
Micro-expressies oppikken
Het overnemen van de hartslag en huidgeleiding van de ander wordt vermoedelijk veroorzaakt door micro-expressies. Dit zijn heel kleine signalen die niet met het blote oog zichtbaar zijn. ‘Het kunnen bijvoorbeeld kleine knipperingen met de ogen zijn', vervolgt ze. ‘Doordat je deze micro-expressies onbewust bij een ander waarneemt, voel je je goed omdat je merkt dat hij of zij je op een emotioneel niveau begrijpt. Hierdoor stijgt je hartslag. Dit is waarschijnlijk wat er gebeurt als je iemand op een romantische manier aantrekkelijk vindt.’
Oude evolutionaire mechanismen
Opvallend is dat, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zichtbare externe signalen die kunnen worden gecontroleerd, zoals de gezichtsuitdrukking of de blik, de aantrekkingskracht tussen mensen niet voorspelt. ‘Vrouwen maakten in het onderzoek veel gebruik van dit soort signalen in de vorm van gebaren en lachen. Mannen staren juist meer naar de vrouwen; ze kijken langer naar de gezichten, ogen en lichamen van vrouwen. Maar geen van deze signalen voorspelde hoe zeer iemand zich aangetrokken voelt tot iemand anders. Het zijn de onzichtbare, interne signalen zoals hartslag en huidgeleiding die dit bepalen. Dit onderzoek toont aan dat oude evolutionaire mechanismen nog steeds een enorme impact hebben op ons gedrag.’
Sociale lijm
Synchronisatie van fysiologische toestanden kan belangrijk zijn voor het aangaan van andere soorten sociale banden, zoals tussen een ouder en een kind of een patiënt en een therapeut. Misschien kunnen methoden worden ontworpen die synchronie bevorderen. Zo kan bijvoorbeeld muziek fungeren als een ‘sociale lijm’.
Publicatie 'Physiological synchrony is associated with attraction in a blind date settinging' in Nature Human Behaviour
Tekst: Carin Röst
Foto boven artikel: HJL/Flickr (bewerkt)
Vanwege de gekozen cookie-instellingen kunnen we deze video hier niet tonen.
Bekijk de video op de oorspronkelijke website of