Van Latijns-Amerika naar Afrika: ‘Ik zeg altijd dat ik op het verkeerde continent ben beland’
Tijdens haar studie Latijns-Amerikastudies werd de interculturele basis gelegd die gedurende de carrière van Tineke Floor handig van pas kwam. Floor werkt momenteel als Director Europe bij African Parks, een ngo die zich sterk maakt voor natuurbehoud in Afrika. Hoe kijkt ze terug op haar studie? En vanwaar de sprong naar een ander continent?
Waarom heeft u destijds voor Universiteit Leiden gekozen?
‘Voordat ik ging studeren, heb ik een tussenjaar gedaan en dat heb ik deels in Madrid doorgebracht. Toen heb ik goed Spaans leren spreken en dat vond ik geweldig, maar ik hield ook van geschiedenis. Ik was aan het twijfelen tussen geschiedenis of een taal studeren. Het avontuurlijke trok mij ook wel. Latijns-Amerikastudies combineerde allemaal. Ik dacht: wellicht brengt mij dit nog wel eens ergens.’
Zijn er expertises die u tijdens uw tijd in Leiden hebt verworven en die u nu gebruikt?
‘Ik heb voornamelijk generieke banen gehad, waarbij ik vooral een goed analytisch vermogen moest hebben om een bredere problematiek snel te bevatten en verwerken. Ook Latijns-Amerika bleek nuttig: in mijn eerste baan werkte ik bij een adviesbureau op het gebied van intercultureel management waarbij we het personeel van grote multinationals leerden over de invloed van cultuurverschillen op internationaal zakendoen. Ik nam het stukje Latijns-Amerika onder mijn hoede. Vanuit daar ben ik doorgegroeid.’
Welk beroep heeft u op dit moment en hoe bent u hier vanuit Leiden terecht gekomen?
‘Als mensen vragen wat mijn achtergrond is, zeg ik altijd dat ik op het verkeerde continent ben beland. Na vijftien jaar in het bedrijfsleven te hebben gewerkt, wilde ik iets met meer maatschappelijk belang en toen ben ik bij het Wereld Natuur Fonds gaan werken, waarbij ik verantwoordelijk werd voor het fondswerven voor grote donoren.’
‘Zo ben ik op een gegeven moment bij African Parks terechtgekomen. Het heeft in eerste instantie helemaal niks met Latijns-Amerika te maken, maar soms komen de ervaringen uit mijn eerste baan nog wel van pas in Afrika. Ook door mijn studie heb ik een soort lens gekregen waardoor ik een goed gevoel heb voor cultuurverschillen en hoe je daarmee moet omgaan. In een Franstalig land ligt de nadruk op een goede relatie bijvoorbeeld, maar in een Angelsaksisch land begin je vaak met een contract. De relatie maakt dan wat minder uit.’
Welke tip wilt u meegeven aan huidige studenten?
‘Ik heb kinderen die studeren en ik zie een groot verschil tussen mijn generatie studenten en nu. Studenten van nu zijn veel meer gefocust op de toekomst dan wij waren. Dat is aan de ene kant heel goed, maar soms ook een beetje zonde, want misschien gaan daardoor per ongeluk deuren dicht of wordt studeren te stressvol. Het hoeft niet allemaal nuttig of carrièregericht te zijn. Soms is het ook goed om de tijd te nemen en ongebaande wegen te verkennen. Ontdek waar je kwaliteiten liggen.’
Hoe kijkt u terug op uw studietijd in Leiden?
‘Het leuke aan mijn studie vond ik dat het een kleine en gezellige groep was. We waren daarom ook hecht met de docenten. Ik voelde mij heel serieus genomen als student. Ik had vriendinnen die grotere studies deden, en hun ervaring was heel anders. Wij hadden echt inspraak, want docenten vroegen ons om feedback om de studie naar het volgende niveau te tillen. Je werd ook erg bij de colleges betrokken. Je kon niet zomaar brak onder de tafel gaan zitten, want je zat er maar met tien man, dus je moest wel meedoen.’