Vici-beurzen voor drie Leidse wetenschappers
Drie Leidse wetenschappers ontvangen een prestigieuze Vici-beurs. Dat maakte de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) dinsdag bekend. Het gaat om twee onderzoekers aan de Universiteit Leiden en één onderzoeker die verbonden is aan het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC).
Met de beurs van maximaal 1,5 miljoen euro kunnen zij gedurende vijf jaar een vernieuwende onderzoekslijn ontwikkelen en hun eigen onderzoeksgroep verder uitbouwen. Vici is een van de grootste persoonsgebonden wetenschappelijke premies van Nederland en is gericht op gevorderde onderzoekers. In totaal zijn er 22 vooraanstaande wetenschappers uit de wetenschapsdomeinen Exacte en Natuurwetenschappen en Sociale Wetenschappen die een Vici-financiering ontvangen.
De Leidse ontvangers van een Vici-beurs zijn:
Anouk de Koning (Culturele Antropologie en Ontwikkelingssociologie)
In verschillende Europese steden experimenteren living labs met de verzorgingsstaat 2.0 om op innovatieve wijze sociale cohesie en buurtzorg te verwezenlijken. Dergelijke experimenten geven vorm aan de verzorgingsstaat van morgen, met nieuwe relaties tussen staat, burger en samenleving. Dit project bestudeert welzijnsexperimenten in vier Europese steden met verschillende bestuurlijke tradities, welzijnsstructuren, en sociale scheidslijnen. Hoe geven experimenten in deze steden vorm aan relaties tussen staat, burgers en samenleving? Bestendigen zij bestaande sociale hiërarchieën of overstijgen ze die? En wat vertellen ze ons over de toekomst van Europese verzorgingsstaten?
Vanessa Mak (Civiel Recht)
Moet het consumentenrecht uitgaan van een ‘one-size-fits-all’ model waarin de consument per definitie de zwakkere partij is in verhouding tot aanbieders? Digitalisering, platformisering en duurzaamheid geven aanleiding tot een deconstructie van dit consumentenbeeld. Rechtsvergelijking, identiteitsfilosofie en interviews met belanghebbenden vormen bouwstenen voor de reconstructie van een gedifferentieerd model voor EU-consumentenrecht.
Martijn Luijsterburg (Geneeskunde/LUMC)
Eiwitmachines die onze genen aflezen lopen vast op beschadigingen in het DNA. De DNA-beschadiging moet eerst gerepareerd worden, waarna de eiwitmachines het aflezen kunnen hervatten. Hoe dit precies in zijn werk gaat, is onbekend. De onderzoekers zullen met genetische, celbiologische, en genoomwijde methoden ontrafelen hoe deze processen werken.