Johan Rooryck ontvangt eredoctoraat van Universiteit van Tromsø
Hoogleraar Johan Rooryck, tegenwoordig executive director van cOAlition S, krijgt een eredoctoraat van de Universiteit van Tromsø, vanwege zijn inzet voor open access in de wetenschap. Hij krijgt het eredoctoraat uitgereikt op 1 september.
Op haar website roemt de Universiteit van Tromsø onder meer Roorycks inspanningen voor het open access tijdschrift Glossa. In 2015 verraste hij de academische wereld door samen met de rest van zijn redactie afscheid te nemen van het abonnementstijdschrift Lingua, waar hij hoofdredacteur was. In plaats daarvan richtte de oude Lingua-redactie het tijdschrift Glossa op. Glossa is inmiddels het onbetwiste toptijdschrift in zijn vakgebied, nog steeds met Rooryck als hoofdredacteur’, schrijft de universiteit, die open access als één van haar speerpunten heeft.
Desondanks kwam het eredoctoraat voor Rooryck als een verrassing. ‘Ik voel me zeer klein en bescheiden wanneer ik de lijst met mensen zie waar ik vanaf nu tussen mag figureren,’ zegt hij. ‘Redacteuren en reviewers zijn de riolering van de wetenschap: je ziet hen niet, maar ze zijn wel noodzakelijk. Ik zie dit eredoctoraat als een eerbetoon aan de mensen die ervoor zorgen dat de wetenschappelijke infrastructuur blijft draaien.’
Positie open access verbeteren
Rooryck wil zijn bijzondere positie aangrijpen om de positie van open access wetenschap te verbeteren. ‘Ik ga in een Europees kader werken aan twee grote EC-projecten van in totaal acht miljoen euro, waarbij onder anderen mensen van de bibliotheek in Tromsø betrokken zijn. Ons doel is om de diamanten open access tijdschriften beter zichtbaar te maken en ervoor te zorgen dat zij zichtbaarder worden en gaan werken met soortgelijke kwaliteitseisen als de traditionele tijdschriften.’
Bij een diamanten tijdschrift hoeft noch de lezer, noch de auteur te betalen om een artikel te lezen of te publiceren. De kosten worden gedragen door fondsen van een universiteit of overheid. Dat is belangrijk volgens Rooryck. ‘Anders ben je alleen beschikbaar voor mensen die 2000 of 3000 euro op tafel kunnen leggen. Je weet echter nooit waar een goed idee vandaan komt. Misschien heeft een dokter in China een briljant nieuw inzicht om grote maatschappelijke uitdagingen op te lossen, of een social scientist uit India. We moeten naar een systeem waar iedereen op een gelijkwaardige manier kan deelnemen aan het wetenschappelijke debat.’