Hoe Atie en Wendy de kalmte bewaren in tijden van transitie
Wendy Werkman is sinds september de nieuwe bestuurssecretaris, in opvolging van Corry Donner die in december vertrekt; Atie Breugem draait al bijna achttien jaar mee op het Instituut Psychologie, waarvan de laatste twee jaar als secretaris. Een gesprek over je weg vinden in een nieuwe rol, stabiel blijven in een stroom van veranderingen en de kracht van een warm welkom.
‘Dinsdag zitten we altijd samen op een kamer, dat is fijn, dan leer je elkaar echt kennen,’ zegt Atie. Die gezamenlijke dinsdag op kantoor biedt niet alleen ruimte om hun werk inhoudelijk te bespreken; ook steken ze elkaar dan aan met ideeën over hoe collega’s op het Instituutsbureau met elkaar in verbinding blijven, juist in tijden van hybride werken. ‘Het vieren van verjaardagen; dat we daar één keer per maand met z’n allen voor gaat zitten en alle jarigen trakteren,’ oppert Wendy. ‘Door corona is dat er uitgeslopen, maar het is eigenlijk wel heel leuk,’ voegt Atie toe.
Stressbestendig
W: ‘Ik ben een manusje van alles, daarom past zo’n functie met een breed portefeuille bij mij. Ik denk graag hard na, maar wil ook dingen doen. Een vergadering plannen, een locatie kiezen voor de kerstborrel. Die combinatie vind ik leuk. Dit is niet een functie waarvan de inhoud precies vastligt, het ligt er ook aan hoe je het zelf aanpakt. Ik werk hier pas een maand, dus ben nog aan het uitzoeken: wanneer komt het bij jou terecht, wanneer pak ik het op?'
A: ‘Ja, wie doet welke taak? We krijgen veel verzoeken vanuit het bestuur. Ik doe daarbij meer het praktische, jij zit, net als Corry, meer op de inhoud. We nemen veel werk bij het bestuur uit handen. Ik moet wel zeggen, en volgens mij heb jij dat ook: ik werk georganiseerd, kan van nature goed overzicht houden.’
W: ‘Dat zie ik ook echt bij jou.’
A: ‘Dat stressbestendige zat er altijd al in. Vroeger werkte ik als leidinggevende in het Mercure Hotel in Amsterdam, daar leer je rustig te blijven. Je wil dat gasten tevreden weggaan. Eenmaal op de universiteit heb ik nauw met Andrea Evers samengewerkt bij het opzetten van de sectie Gezondsheids, Medische en Neuropsychologie, en dan kwamen we soms complexe dingen tegen. Ik zei dan: ‘Komt goed, ik ga het regelen.’
Frisse wind
W: ‘De nieuwe visie en strategie van het bestuur straks in 2023 in de praktijk laten werken; ik denk dat die rol voor mij als bestuurssecretaris ligt weggelegd. Hoe werken het bestuur en de secties samen? Hoe overleggen we, op welke manier en over welke onderwerpen? Ik ben nu veel aan het luisteren en aan het meedraaien. Soms denk ik: hm…, misschien kunnen we dat toch anders doen. Juist nu er veel ontwikkeling is in het bestuur, is dat handig.
A: ‘Dat jij hier als frisse wind komt werken is een voordeel. Wij zitten hier natuurlijk ook al langer.’
W: ‘Al moet ik eerst dan wel eerst begrijpen wat de geschiedenis van het instituut is. Dat is heel belangrijk. Dat je niet meteen binnenkomt en zegt: ‘Nou, volgens mij moet alles anders.’ Die balans wil ik vinden.’
Bos bloemen
W: ‘Mijn eerste dag hier kreeg ik gelijk een bos bloemen. Ik voelde me welkom. Dat is het belangrijkste, dat als je binnenkomt, je overal bij betrokken wordt. Soms denk ik tijdens een bespreking: geen idee waar dit over gaat. Maar dan kan ik dat gewoon vragen. ‘Domme vragen bestaan niet,’ zeggen sommige werkgevers weleens, maar hier is dat écht zo.’
‘‘Domme vragen bestaan niet’, zeggen veel werkgevers, maar hier is dat écht zo’- Wendy
A: ‘Toen ik bij het instituutsbureau kwam, kende ik een aantal collega’s vanuit GMM. Ik vond iedereen open en vriendelijk. Het gaat om samenwerken, niet om omzet draaien.’
W: ‘Je ziet dat mensen hart voor de zaak hebben, je werkt hier voor het onderwijs, voor de psychologie, goed onderzoek. Iedereen heeft daar iets mee. Ik hoef niet met jou te concurreren, het is de bedoeling dat je iets aan elkaar hebt.’
Nevenfuncties
W: ‘Haha, ik heb geen nevenfuncties. Met twee kleine kinderen en een bijna fulltime baan zit mijn week wel een beetje vol. Maar als de kinderen niet bij mij zijn, ga ik naar de film, de sportschool, wat eten met vriendinnen. De weekenden zitten altijd vol met het sporten van de kinderen. Dan ga ik mee als begeleider of vrijwilliger, alleen het vroege opstaan af en toe… Dat je om acht uur in Castricum moet staan, dat vind ik minder leuk.’
A, lachend: ‘Dat herken ik nog van vroeger! Mijn kids zijn ouder, daardoor heb ik meer ruimte. Ik racefiets veel en doe mee aan de Alpe d’Huzes, daarvoor ben ik ook aan het spinnen. Daarbuiten heb ik een jaren geleden een kleur- en stijlopleiding gedaan, dus hiernaast ben ik kleur en kledingstyliste.’
W: ‘Kijk, dat wist ik nog niet.’
A: ‘Alleen als ze erom vragen hoor, geef ik collega’s kledingadvies. Mardet vraagt weleens: ‘Kan dit?’ ‘Ja, juist heel leuk,’ zeg ik dan.’
‘Ik hoop dat we onszelf blijven afvragen: kan dit niet beter?’ - Wendy
Kleine verbeteringen
W: ‘Over drie jaar hoop ik dat ik hier nog werk. Het is leuk om in al die veranderingen van het bestuur te stappen, maar ik hoop dat dat tegen die tijd loopt. Dat iedereen daar tevreden over is, dat het een ongoing business is. Maar ik houd ook niet van stilstand, dus ik hoop dat we wel dingen blijven verbeteren. Dat we onszelf blijven afvragen: kan dit niet beter?'
A: ‘Daar sluit ik me bij aan. Ik hoop dat de transitie dan staat, dat Erkennen en Waarderen loopt, dat er meer openheid en transparantie is. Dat er anders wordt samengewerkt, dat er ruimte blijft voor kleine verbeteringen.’
Elke maand volgen we het verhaal van een bestuurslid: dit doe ik bestuurlijk en zo ben ik persoonlijk.
Instituutsbestuur Psychology
Agenda
Ook staat op maandag 12 december 2022 om 16.00 weer een Q&A-sessie gepland waarin de leden van de Instituutsraad een update geven over de laatste ontwikkelingen.