In memoriam Manuela du Bois-Reymond
Wij ontvingen het verdrietige bericht dat Manuela du Bois-Reymond, emeritus hoogleraar Pedagogiek op het gebied van jongerenstudies en jeugdbeleid, is overleden. Manuela werd geboren in Berlijn in 1940. Zij studeerde psychologie, sociologie en onderwijskunde aan de Freie Universität Berlin en aan Columbia University. Ze promoveerde aan de Universität Bremen op de relatie school-ouderlijk huis.
Manuela beleefde als student turbulente jaren in Berlijn. Ze maakte deel uit van de groep naoorlogse studenten die het grote zwijgen van de oudere generatie over hun oorlogsverleden thematiseerde. Daar was moed voor nodig. Voor studenten die een universitaire carrière nastreefden was het in die tijd in haar geboorteland geen aanbeveling om binnen en buiten de universiteit kritische vragen te stellen over houding en gedrag van de oudere generatie ten tijde van het nationaalsocialistische regime.
Na de start van een academische loopbaan in Duitsland koos Manuela voor een wetenschappelijke toekomst in Nederland. Vanaf 1977 was zij verbonden aan de Universiteit Leiden. Eerst als onderwijssocioloog bij het Sociologisch Instituut Leiden. Midden jaren ’80 betekende het bezuinigingsbeleid van de overheid, bekend onder de naam 'Selectieve Krimp en Groei', het pijnlijke einde van de sociologie in Leiden.
Manuela stapte toen binnen de Faculteit der Sociale Wetenschappen over naar Pedagogiek, waar zij de leiding kreeg over de sectie Jongerenstudies en Jeugdbeleid. In haar tijd bij Pedagogiek trad ze op als gasthoogleraar bij de universiteiten van Siegen en Dresden. Ze was redactielid van Childhood, Young, Journal of Adolescent Research en Journal of Youth Studies.
Manuela maakte naam met biografisch-, intergenerationeel en intercultureel (jeugd)onderzoek op de volgende terreinen: transities van jongeren naar volwassenheid, de relatie tussen kinderen, jongeren en hun opvoeders, de relatie tussen formeel en niet-formeel leren, schoolhervormingen, alsmede Europees jeugd- en onderwijsbeleid. Haar onderzoek werd voornamelijk uitgevoerd in een vergelijkend-intercultureel perspectief. Ze was een van de oprichters van de European Group for Integrated Social Research (EGRIS). Naast haar wetenschappelijke interesses was ze betrokken bij verschillende Nederlandse organisaties die zich bezighouden met jeugdzaken.
Manuela is op 7 februari 2024 overleden. Een wijs, eigenzinnig wetenschapper en geëngageerd, kunstzinnig mens met een groot hart voor opgroeiende jeugd is van ons heengegaan.
Namens het Instituut Pedagogische Wetenschappen, Lenneke Alink
Namens het faculteitsbestuur FSW, Rolf Oosterloo