Ambassadeurs op bezoek: ‘Kennis kent geen grenzen’
Meer dan dertig ambassadeurs bezochten de Universiteit Leiden, om de banden aan te halen met wetenschappers en bestuurders. Tijdens presentaties en een wandeling in de Hortus botanicus stond het belang van (letterlijke en figuurlijke) grensoverschrijdende samenwerking centraal.
‘Internationale samenwerking is cruciaal voor wetenschappelijke ontwikkeling, om perspectieven vanuit de hele wereld te verzamelen’, trapte Annetje Ottow deze bijzondere middag af. Dat was niet tegen dovemansoren gericht, aangezien het publiek bestond uit meer dan dertig ambassadeurs en attachés uit alle delen van de wereld. Ottow kwam meteen met nieuws: de universiteit wil van deze middag een jaarlijks terugkerend evenement maken, om zo de internationale banden te bestendigen. ‘Wij houden erg van tradities, dus laten we van deze bijeenkomst ook een traditie maken. Zet de volgende keer alvast maar in uw agenda voor juni volgend jaar.’
Mondiale vraagstukken
Daarna gaf ze een overzicht van de historie en ontwikkeling van de universiteit, waarbij ze de nadruk op interdisciplinair onderwijs en -onderzoek aanstipte. Bij interdisciplinariteit werken wetenschappers uit diverse vakgebieden met elkaar samen en stappen ze over de grenzen van hun eigen kennisveld. Ottow: ‘Onderzoek waarbij diverse vakgebieden zijn betrokken, levert vaak verrassende en heel nuttige resultaten op. Dit type onderzoek is nodig om de grote mondiale vraagstukken van onze tijd aan te gaan, zoals klimaatverandering, afnemende biodiversiteit en geopolitieke problemen. Al deze vraagstukken zijn te ingewikkeld om vanuit één discipline aan te pakken. Er is dus samenwerking nodig, binnen de universiteit én met partners daarbuiten. Want kennis kent geen grenzen.’
‘Wetenschap voor de samenleving’
Vice-rector Organisatieontwikkeling Erwin Muller vulde haar aan door te vertellen over de activiteiten op de Campus Den Haag, zoals de samenwerking met burgers, maatschappelijke partijen, diverse internationale organisaties en diplomaten. ‘Wij bedrijven wetenschap voor de samenleving, niet alleen om wetenschap te bedrijven’, merkte hij op. Daarbij prikkelde hij de aanwezige ambassades ook met vragen. ‘Hoe kunnen we onze samenwerking verstevigen? Hoe kunnen we bijvoorbeeld medewerkers op ambassades helpen? En denk ook eens aan de Campus Den Haag als plek om te netwerken en kennis uit te wisselen. Er lopen daar bijvoorbeeld veel jonge studenten rond met één missie: om de wereld te veranderen.’ Ook nodigde hij alle aanwezigen alvast uit voor de opening van het nieuwe campusgebouw aan het Haagse Spui.
Selfie
Dat netwerken verliep meteen al uitstekend: ambassadeurs schudden elkaar de hand, een enkeling nam meteen een selfie met Ottow. ‘Sommigen van ons ontmoeten elkaar hier voor de eerste keer’, merkte een ambassadeur op. Daarna was het hoog tijd om de benen te strekken en te genieten van een paar van de mooiste plekken die de universiteit te bieden heeft: het Zweetkamertje en de Hortus botanicus. Het gezelschap stond onder meer stil bij de 16e eeuwse Clusius-tuin. ‘Een sterke netwerker’, vertelde Hortus-directeur Paul Kessler over de stichter van het prachtige perk vol medicinale planten. ‘Clusius verstuurde destijds meer dan 2000 brieven naar contacten over de hele wereld om voor de tuin planten te ontvangen.’
‘Behoorlijk uniek’
‘Héél goed dat de universiteit dit doet’, reageerde een ambassadeur vlak na de wandeling. ‘Die sterke nadruk op interdisciplinariteit, die hebben universiteiten in mijn land niet. Ik vind dat behoorlijk uniek. Verder zie ik zeker mogelijkheden voor samenwerking, bijvoorbeeld via de Campus Den Haag. Dat lijkt me een ideaal platform voor ontmoetingen en uitwisselingen met wetenschappers uit ons land.’
Gezondheid, erfgoed en foto’s
In de Orangerie kreeg het gezelschap nog meer voorbeelden voorgeschoteld van grensoverschrijdende samenwerking. Onderzoeker Jessica Kiefte-De Jong vertelde over het interdisciplinaire onderzoeksprogramma Population Health, dat onder meer de nadruk legt op gezondheidsonderzoek samen met burgers om ziektes beter te kunnen behandelen of zelfs te voorkomen. Ook kwam onderzoek naar wereldwijd cultureel erfgoed naar voren, en tijdens de laatste presentatie werden de gasten getrakteerd op een overzicht van de fotocollecties van de universiteitsbibliotheek.
Tot slot mochten de gasten tijdens een netwerkborrel zélf aan de slag met het aanhalen van banden. Aan de geanimeerde gesprekken en rijke uitwisseling van kaartjes te zien, leek die missie geslaagd.
Tekst: Jan Joost Aten
Beeld: Danique ter Horst
