‘De complexe puzzel van huisvesting en gebiedsontwikkeling maakt dit werk erg boeiend’
Chris Suijker, vanaf 1 juli de nieuwe directeur Vastgoed, houdt van gezonde en duurzame universiteitsgebouwen waarin je ‘het gevoel krijgt dat je middenin de maatschappij staat’. Haar doel is om dat met nóg meer gebouwen te realiseren.
Wat bedoel je met gezonde gebouwen en ‘middenin de maatschappij’?
‘Sommige gebouwen hebben dat al, dat de reuring en het geroezemoes je tegemoet komen bij binnenkomst. Je voelt dat het er bruist van de ideeën van studenten en medewerkers die onze toekomst gaan verbeteren. Dat wauw-gevoel krijg je vooral door de mogelijkheden die een gebouw biedt om elkaar te ontmoeten. Tegelijkertijd moet een gebouw ook de rust hebben die nodig is om goed te werken en studeren. Met gezond bedoel ik gebouwen met veel daglicht en goede lucht, maar ook dat het een plezierige uitstraling heeft en je je er fijn en thuis voelt.’
‘Een wauw-gevoel krijg je vooral door de mogelijkheden die een gebouw biedt om elkaar te ontmoeten’
En wat versta jij onder duurzaam?
‘Er zijn als eerste de wettelijke maatregelen, waar ik helemaal achtersta. We zijn te lang bezig geweest de wereld uit te putten. De komende jaren staan we voor de uitdagende opgave onze gebouwen zo te verduurzamen dat we een klimaatneutrale campus hebben in 2050. Naast energie besparen is er meer nodig. We hebben ambities op het gebied van biodiversiteit binnen de gebiedsontwikkeling en voor circulariteit bij het bouwen en renoveren van gebouwen. We onderzoeken wat we hierbinnen kunnen bereiken zonder dat we qua kosten uit de pas lopen. Zo zijn we bezig met een samenhangend biodiversiteitsplan voor het gehele Leiden Bio Science Park. En met de renovatie van het Herta Mohrgebouw hebben we een nulmeting gedaan op het gebied van circulariteit als startpunt voor toekomstige renovaties. De verduurzamingsopgave wordt extra uitdagend nu de financiën van de universiteit onder druk komen te staan. Daarbij hoop ik dat iedereen meedenkt in energiereductie en het écht goed gebruiken van de ruimten die we hebben.’
Wat is er nodig om deze doelen te bereiken?
‘Oplossingsgericht denken en samen zoeken naar creatieve uitkomsten is heel belangrijk. Dat heb ik gelukkig al erg meegekregen in mijn tijd als architect in de eerste vijftien jaar van mijn werkende leven, maar ook in mijn eerdere werk bij het Vastgoedbedrijf als programmamanager voor de Humanities Campus. Wat ik erg mooi vind aan mijn collega’s bij Vastgoed is dat ze deze eigenschappen allemaal hebben. Op het moment dat een bepaalde opgave verandert, is er bereidheid om te schakelen en plannen bij te stellen om de klus toch te klaren. De bouw is zo complex dat je echt samen moet zoeken naar oplossingen. ’
Wat maakt de bouw zo complex?
‘Het was altijd al complex, maar die complexiteit wordt steeds groter door verduurzamingseisen, personeelstekorten, veranderende wet- en regelgeving en stijgende kosten. Ook kan er technisch gezien steeds meer. Dat klinkt dan vaak aantrekkelijk, maar wordt in de praktijk zo ingewikkeld dat er geen mensen zijn te vinden die al die technologie kunnen bedienen en onderhouden. Er zijn een heleboel spanningsvelden en vraagstukken vanuit de maatschappij die van invloed zijn op de universiteit, ook nu weer met bijvoorbeeld de wensen van de regering om minder internationale studenten toe te laten. Dit heeft meteen invloed op de plannen voor onze huisvesting. Het is een complexe puzzel, maar dat maakt het juist zo boeiend!’
‘De bouw is zo complex dat je echt samen moet zoeken naar oplossingen’
Hoe zou jij jouw leiderschap typeren?
‘Ik vind het belangrijk om goed te luisteren en oog te hebben voor de mens, dus ik hoop dat ik dat doe, binnen onze Vastgoedafdeling en binnen de universiteit. Ook past de nieuwe koers om van ik naar wij te gaan met het GROW-programma erg bij mij. Het spreekt mij enorm aan om voorbij de eigen taken te denken, om oog te hebben voor wat mensen om je heen bezighoudt en wat ze nodig hebben, wat je kunt betekenen voor je directe collega, je team of nog groter, de universiteit of maatschappij.’
Wat vind je verder belangrijk voor de komende jaren?
‘Naast geschikte huisvesting voor de universitaire gemeenschap, vind ik het een grote verantwoordelijkheid dat we met het Vastgoedbedrijf bouwen aan een stukje Leiden waar de hele regio profijt van heeft. De gebiedsontwikkeling in het Leiden Bio Science Park is volop gaande. Dit levert bedrijvigheid, werkgelegenheid en hele nieuwe woonwijken op. Daarmee versterken we kennisuitwisselingen. Er zijn daar allerlei innovaties gaande waar wij indirect aan hebben bijgedragen. Ook die nieuwe omgeving komt door intensieve samenwerking tot stand. Prachtig toch?’