De dag van Jasper
Jasper Knoester is de decaan van de Faculteit Wiskunde & Natuurwetenschappen. Hoe gaat het met hem, wat doet hij precies en hoe ziet zijn dag eruit? In elke nieuwsbrief geeft Jasper een inkijkje in zijn leven.
Donderdag 3 oktober
'Leidens Ontzet, een feestdag in de stad en een vrije dag voor de universiteit. 450 jaar vrijheid in Leiden, ook een voorbode voor de 450ste dies natalis van onze mooie universiteit. Stad en universiteit zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en profiteren daar beide al negentig lustra van. Zelfs voor iemand die decennia in Groningen heeft gewerkt, waar stad en universiteit ook innig met elkaar zijn verbonden, is de Leidse symbiose een bijzondere. Ik wens stad en instelling toe dat dit nog eeuwen zo mag blijven, hoewel met al het politieke gemorrel aan ons onderwijs, we niets voor vanzelfsprekend moeten aannemen.
Normaalgesproken zou ik de feestelijkheden in de stad gaan meevieren, acte de presence geven bij de reveille, meezingen in het Van der Werfpark, haring en wittebrood eten in De Waag en genieten van alle actie. Maar gisteravond was ik nog laat aan het vergaderen in Utrecht en was het dik na middernacht voor ik ging slapen. Het perspectief om voor half zes op staan was onaantrekkelijk en ik heb besloten de wekker niet te zetten. Het zou sowieso een korte ochtend zijn geworden, want vanmiddag heb ik een belangrijke afspraak in de Tweede Kamer die ook nog voorbereid moet worden.
Het is een schitterende zonovergoten ochtend. Na het ontbijt gun ik mezelf een uurtje uitwaaien door naar het strand te fietsen. Toen we net in Den Haag woonden, fietsten we geregeld naar Scheveningen, geboortegrond van mijn ouders, grootouders, en vele generaties daarvoor. Na de gewenning en het sociaal landen van de kinderen zijn deze tochtjes sporadischer geworden. Het is vanochtend rustig langs het strand. Ik geniet van het weer en de vele plekjes die ik al sinds mijn jeugd ken. Als altijd ga ik even langs bij de sprookjesbeelden van Tom Otterness. En die passen prachtig bij deze dag, vooral het beeld van de haringeter. Ik fiets terug via de havens, mijn favoriete plek waarvan de geur me altijd doet terugdenken aan de vakantiedagen die ik vroeger doorgebracht in de tonnenkuiperij van mijn grootvader.
De lunch eet ik in de stad, samen met drie collega’s die verschillende belanghebbenden van goed bètaonderwijs aan middelbare scholen vertegenwoordigen. Ikzelf vertegenwoordig het wetenschappelijk bètadomein. Ook het techniekdomein en het middelbaar onderwijs zijn vertegenwoordigd. Wat speelt is de curriculumherziening in het funderend onderwijs, waarbij basisvaardigheden -schrijven, rekenen, digitale geletterdheid en burgerschap- een grotere rol moeten krijgen. Hier staan we allemaal achter, maar wat dreigt is dat deze plannen het aantal uren voor de kernprofielvakken in de bovenbouw sterk verminderen. Voor het bètadomein betekent dat dat natuurkunde en biologie beiden 10% minder uren dreigen te krijgen. Bovenop de verminderingen die de afgelopen twintig jaar al zijn doorgevoerd, geeft dat ernstige zorgen over de omvang en kwaliteit van de toekomstige instroom in onze opleidingen. Onze alternatieve oplossing is een deel van de basisvaardigheden te doceren in de context van de kernprofielvakken, iets wat naar onze mening goed kan en wat ook veel stimulerender zal zijn voor de leerlingen.
Na de voorbereiding gaan we aan het begin van de middag naar het tijdelijke onderkomen van de Tweede Kamer, waar we na de nodige veiligheidschecks twee Kamerleden en hun beleidsmedewerkers ontmoeten. Wat volgt is een open en zeer inhoudelijke discussie, waarbij de Kamerleden alle tijd voor ons nemen. Uiteindelijk overleggen we ruim anderhalf uur met elkaar. Er blijkt veel sympathie voor ons voorstel en we maken afspraken om de beide Kamerleden te helpen met nadere informatie en teksten voor het aankomende debat over dit onderwerp. Er is nog een lange weg te gaan, waarin ook fractiegenoten moeten worden overtuigd en uiteindelijk de hele kamer, maar we nemen met een goed gevoel afscheid.
Ik sluit de middag af een flink aantal baantjes in het zwembad, waarna ik kook met de kinderen. Na het eten kijk ik Europees voetbal met Kamiel en help ik Jasmijn met haar huiswerk Natuurkunde. Ik sluit de avond af met het doornemen van een mooie wiskundige afleiding van een van de promovendi die ik morgen in Groningen spreek. Al met al een ontspannen feestdag om met een goed gevoel op terug te kijken.'
