De dag van Jasper
Jasper Knoester is de decaan van de Faculteit Wiskunde & Natuurwetenschappen. Hoe gaat het met hem, wat doet hij precies en hoe ziet zijn dag eruit? In elke nieuwsbrief geeft Jasper een inkijkje in zijn leven.
Woensdag 22 mei
‘Ik word vrolijk wakker. Gisteravond heb ik genoten van de Pubquiz van de We Are Science Week. Een prachtige happening, met 63 teams uit de hele faculteit, leuke en zeer gevarieerde vragen, en vooral een geweldige sfeer. Petje af voor de organisatie! Als faculteitsbestuur hebben we ons kranig geweerd en met een gedeelde achtste plaats waren we best tevreden. Ook vandaag staat weer iets feestelijks op de agenda. Maar eerst mag ik langs de fysiotherapeut voor een wat onwillige heup. Ik krijg oefeningen mee en fiets naar het station voor de rit naar Leiden.
Op de campus aangekomen is het nog steeds een plezier de nieuwbouw te betreden. Niet alleen vanwege de mooie ruimtes, maar ook vanwege de dagelijks begroeting door de collega’s achter de receptie. De route naar de oude bestuursvleugel ging door de zijingang van het LMUY, een nogal treurige en anonieme entree, waarbij ik tot aan ons eigen secretariaat vaak niemand sprak. Nu spreek ik geregeld met de mensen achter de balie, leuk en goed te weten dat zij over ons mooie gebouw waken.
Vandaag staan er hoofdzakelijk overleggen met collega’s van het Bestuursbureau op de agenda, met tussendoor wat tijd om e-mails te bekijken en links en rechts even bij te praten. Heel waardevol, zo’n dag waarin je niet van het ene overleg in het andere rolt. In de middag heb ik een online overleg met bureaumedewerkers van Una Europa, de alliantie van 11 Europese topuniversiteiten waar we deel van uitmaken. In juni komt de alliantie in Zürich bij elkaar. Ik ben gevraagd daar een pitch te houden over het aanjagen van financiering voor gezamenlijk onderzoek. We spreken het doel van de bijeenkomst samen door, zodat ik goed begrijp wat van me gevraagd wordt. Ik vind het belangrijk dat het volume aan gezamenlijk onderzoek van Una Europa toeneemt, dus neem ik de uitnodiging om te spreken aan.
Hierna fiets ik naar de stad waar ik agendaoverleg heb voor het Bestuursberaad, de vergadering van het College van Bestuur en decanen. Er gebeurt veel deze maanden, waardoor het prioriteren van onderwerpen en het plannen van haalbare agenda’s een uitdagende klus is.
De werkdag in Leiden sluit ik af met het bijwonen van de feestelijke opening van de Mediterrane tuin in de Hortus botanicus, een nieuw stukje van de Hortus achter de Oude Sterrewacht. We worden ontvangen in de Oranjerie van de Hortus, waar Jan Willem Erisman (hoogleraar CML) en Rogier van Vugt (hoofd horticultuur van de Hortus) interessante korte lezingen verzorgen. Hierna tekenen Paul Kessler (prefect van de Hortus) en Ignas Snellen (WD Sterrewacht) een samenwerkingsovereenkomst op het gebied van publieksvoorlichting en exposities in de Hortus en de Oude Sterrewacht. Geweldig! Toen ik in Leiden begon, was een van mijn doelstellingen om samenwerkingen binnen de faculteit te versterken, maar dat deze twee uitersten elkaar zouden vinden, had ik niet verwacht. Uiteindelijk lopen we naar de prachtige aangelegde en heerlijk ruikende Mediterrane tuin, waar, met het planten van een vijgenboompje, astronaut André Kuipers de openingshandeling verricht. De receptie na afloop is geanimeerd en met enige moeite ruk ik me ervan los. Complimenten voor de medewerkers van de Hortus, een mooie happening!
Ik kom later thuis dan bedoeld, eet nog snel wat met de kinderen en hoor hoe het eindexamen Tekenen van Jasmijn ging. Het zou mooi zijn als ze het heeft gehaald, dan heeft ze volgend jaar een vak minder. Ik lees stukken voor morgen – een zware vergaderdag - en wijd me nog even aan de eerste oefeningen van de fysiotherapeut. Een beetje saai, maar na zo’n gevarieerde dag kan ik dat wel hebben.’